Αγαπητοί συμπολίτες ,
Με την ευκαιρία της επανέκδοσης της εφημερίδας μας «Η Φωνή
του Θυμαριού» σκεφθήκαμε ότι μια τέτοια στήλη θα μπορούσε να φιλοξενείται
στα φύλλα της με σκοπό να υπάρχει σε
πρώτο επίπεδο πληροφόρηση προς τους συμπολίτες
μας, σε θέματα πολεοδομικά, πολιτικού μηχανικού, περιβάλλοντος, αρχιτεκτονικά
θέματα καθώς και ότι άλλο σχετικό προκύπτει από την επικαιρότητα.
Σε αυτή την προσπάθειά μας είναι ευπρόσδεκτη κάθε προσφορά - συνεισφορά
συμπολίτη μας που θα έχει την διάθεση να
παρουσιάσει ένα σχετικό θέμα, σε συνεννόηση πάντα με το Δ.Σ. του Ομίλου και τον
επιμελητή της έκδοσης, ώστε να είναι δυνατή η δημοσίευσή του.
Ας κάνουμε λοιπόν αρχή στο εγχείρημα αυτό προσπαθώντας να αγγίξουμε το θέμα
των Νομιμοποιήσεων - Τακτοποιήσεων και να δώσουμε μία πρώτη γεύση σε όσους δεν
έχουν την δυνατότητα να το διερευνήσουν. Η πολυπλοκότητα αλλά και η αναγκαία
εξειδίκευση για την επίλυση του όλου θέματος
έχει σαν αποτέλεσμα ο ενδιαφερόμενος πολίτης να πελαγοδρομεί μεταξύ γνωμών και απόψεων από ειδικούς και μη. Η καλύτερη λύση πάντα είναι
να απευθυνθούμε σε έναν έμπιστο και έμπειρο μηχανικό.
Είναι γεγονός ότι ένα πολύ μεγάλο ποσοστό των ιδιοκτησιών της επικράτειας
έχουν μικρές ή μεγάλες παραβάσεις. Θα ήταν χρήσιμο εδώ να διευκρινίσουμε ότι με
τον όρο παράβαση σε μία ιδιοκτησία νοείται οτιδήποτε έχει κατασκευασθεί και
διαφέρει από τα εγκεκριμένα σχέδια που συνοδεύουν την άδεια οικοδομής του
κτιρίου. Ακούμε καθημερινά ερωτήματα και αμφισβητήσεις, όπως : ¨έτσι το αγόρασα ¨ , ¨το βρήκα από τον παππού μου¨, ¨έχω συμβόλαιο και σχέδια¨, ¨δεν
έχω άδεια, τι να κάνω;¨, ¨έχω χάσει τα σχέδια, αλλά δεν έχω κάποια
παρανομία¨ και πολλά άλλα που στην
πλειονότητά τους αφορούν στη μισή αλήθεια. Υπάρχουν ιδιοκτήτες που γνωρίζουν
τις παρανομίες των ιδιοκτησιών τους και άλλοι που δεν τις γνωρίζουν. Όλοι έχουν
τα δίκια τους αλλά και τις ευθύνες τους.
Όμως, εδώ δεν είμαστε για να
δικάσουμε κανέναν, αλλά για να δώσουμε τη σωστή πληροφόρηση ώστε να
αντιμετωπίσει ο καθένας το θέμα του με τον καλύτερο, για εκείνον, τρόπο.
Βέβαιο είναι επίσης, ότι η
πολιτεία, διαχρονικά, έχει συμβάλει σε μεγάλο βαθμό ώστε να δημιουργηθεί η
σημερινή απαράδεκτη κατάσταση της άναρχης δόμησης, του πολλαπλασιασμού των αυθαιρεσιών και της
καταστρατήγησης του αναφαίρετου δικαιώματος του πολίτη να απολαμβάνει ένα
περιβάλλον φιλικό, οικολογικό και κυρίως βιώσιμο, το οποίο να προσβλέπει στις
σημερινές αλλά και τις επόμενες γενιές.
Κατά την διάρκεια των προηγούμενων δεκαετιών, και κυρίως μετά την μεταπολίτευση, άρχισαν να πληθαίνουν οι αυθαιρεσίες στο δομημένο
περιβάλλον . Κανόνες και νόμοι πάντα υπήρχαν, αλλά δεν εφαρμόζονταν, κυρίως στο
επίπεδο του ελέγχου και της τιμωρίας. Για την αντιμετώπιση της συνεχώς
επιδεινούμενης κατάστασης εκδόθηκαν νόμοι, διατάγματα και αποφάσεις εκ μέρους
της πολιτείας. Δυστυχώς τα αποτελέσματα ήταν πενιχρά και προσωρινά και αυτό
συνέβη γιατί ο κύριος στόχος, χωρίς να ομολογήθηκε ποτέ, ήταν η ψηφοθηρία και η
είσπραξη χρημάτων. Είναι γνωστό σε όλους ότι πριν από κάθε εκλογική αναμέτρηση,
το φαινόμενο της αυθαίρετης δόμησης έπαιρνε μεγάλες διαστάσεις. Ακούγαμε
φράσεις όπως ¨θα βγάλουν κάποιο νόμο και θα το
νομιμοποιήσουμε¨, ή ¨δε βλέπεις τι γίνεται γύρω, τι εγώ θα είμαι ο
μ@λ@κ@ς;¨. Η ριζική επίλυση του
προβλήματος ποτέ δεν σχεδιάστηκε σωστά, με συνέπεια να φουντώσει η αυθαιρεσία, με
την ανοχή όλων των εμπλεκομένων μερών. Για
να γίνω πιο σαφής και να μην ¨μασάμε τα
λόγια μας¨, η ευθύνη για αυτή την κατάσταση καταμερίζεται σε ιδιοκτήτες,
κατασκευαστές, μηχανικούς, δικηγόρους, συμβολαιογράφους, και βεβαίως στην
πολιτεία με όλα τα όργανά της (Κοινοβούλιο, Υπουργεία, Δήμους, υπηρεσίες
πολεοδομίας, αστυνομία), συλλόγους, οργανώσεις. και όσους άλλους τυχόν
εμπλέκονται.
Έτσι, πέρασαν τα χρόνια, οι αυθαιρεσίες έφθασαν σε αρκετά εκατομμύρια
ιδιοκτησιών, με συνέπεια τη καθυστέρηση εφαρμογής του Κτηματολογίου και πλήθος
υποθέσεων που αφορούσαν στην
αδιευκρίνιστη ιδιοκτησία όπως και στις
διαμάχες μεταξύ των πολιτών να οδηγούνται στα δικαστήρια με τις γνωστές
συνέπειες.
Για πρώτη φορά λοιπόν, η πολιτεία, το 2010, αποφάσισε να κάνει και να
υλοποιήσει την πιο απλή σκέψη ώστε να βάλει ένα τέλος στην αυθαίρετη δόμηση , ¨την
κόκκινη γραμμή ¨, δηλαδή την
απόλυτη σύνδεση της οποιασδήποτε συμβολαιογραφικής πράξης που αφορά στα ακίνητα
με την τεκμηριωμένη νομιμότητά τους, ταυτόχρονα με την παντελώς αδύνατη
νομιμοποίηση οποιασδήποτε αυθαιρεσίας μετά τον Ιούλιο του 2011. Η πρώτη προσέγγιση έγινε με τον
N. 3875/10 , ακολούθησε ο Ν. 4014/11,
βελτιώθηκε με τον Ν. 4178/13, για να φθάσουμε στον Ν. 4495/17 που ισχύει
σήμερα. Ο τελευταίος αυτός νόμος είναι πληρέστερος, σαφέστερος και
αντιμετωπίζει σχεδόν όλα τα θέματα αυθαιρεσιών στο δομημένο περιβάλλον. Η
εμπλοκή του ΤΕΕ (Τεχνικό Επιμελητήριο
Ελλάδος) βοηθά το όλο εγχείρημα τόσο
οργανωτικά, όσο και επιστημονικά.
Δεν θα παραλείψω να αναφέρω ότι η διαδικασία της νομιμοποίησης
–τακτοποίησης περιλαμβάνει μεν ένα κάποιο κόστος για τον πολίτη που έχει αυθαιρετήσει
στο παρελθόν, ωστόσο είναι γεγονός ότι
αυτό, κατά τεκμήριο, είναι μικρό σε σχέση με το όφελος που αποκομίζει ο
ιδιοκτήτης από την αξία της νομιμοποιημένης πλέον ιδιοκτησίας του. Και αυτό, λόγω των πρόσθετων
κινήτρων που έδωσε η πολιτεία στους ενδιαφερόμενους, προφανώς για εισπρακτικούς λόγους, ώστε να
προχωρήσουν σε αυτή τη διαδικασία. Αυτό
που δεν έλυσε η πολιτεία είναι το ηθικό ζήτημα αυτού του τεράστιου θέματος. Το αίσθημα της αδικίας που νοιώθουν
όλοι εκείνοι οι νομοταγείς πολίτες που από στάση ζωής δεν παρανόμησαν. Πώς θα τους ικανοποιήσει ? Μπορεί άραγε? Και πότε ?
Θεωρητικά λοιπόν ο Ν.4495/17 σταματάει την αυθαίρετη δόμηση, πρακτικά
μειώνει αισθητά το ποσοστό των κακών συνηθειών του παρελθόντος ( υπάρχουν πάντα και σε όλες τις κοινωνίες οι
παραβατικοί εκ πεποιθήσεως ). Είναι στο χέρι μας, εννοώ στη θέλησή μας, να
αλλάξουμε τη νοοτροπία μας, να μην
επαναλάβουμε τα λάθη του παρελθόντος, αν
βεβαίως βοηθήσει σε αυτό και η πολιτεία……….…….. τι δηλαδή? Να
μην επαναλάβει τα λάθη του παρελθόντος.
Ελπίζω να τα ξαναπούμε.
ΒΔ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου