Συναισθηματική υπερφαγία. Πώς να τη διαχειριστείτε

Γράφει η  Ραυτοπούλου Γεωργία πτυχιούχος Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας με MSc Ψυχολογίας από το University of Central Lancashire, UK και ειδικευμένη στην Γνωσιακή – Συμπεριφορική Ψυχοθεραπεία Ενηλίκων και Εφήβων, CBT.

Κάποιοι άνθρωποι όταν είναι στεναχωρημένοι δεν τρώνε καθόλου, ενώ άλλοι τρώνε πολύ. Σε άλλους συμβαίνει κάτι αντίστοιχο όταν είναι στρεσαρισμένοι, αγχωμένοι, θυμωμένοι ή ακόμα και χαρούμενοι. Όμως, πόσο συχνά μου συμβαίνει; Για πόσο καιρό συμβαίνει αυτό; Πόσο έντονο είναι;

Η συναισθηματική υπερφαγία χαρακτηρίζεται από μία ανίκητη ανάγκη για φαγητό ως αντίδραση σε δύσκολες ψυχολογικές καταστάσεις.

Η τροφή στην πραγματικότητα λαμβάνεται για να καλύψει ακάλυπτες συναισθηματικές ανάγκες: άγχος, μοναξιά, θυμό, έλλειψη έκφρασης, πλήξη.

Η ανάγκη μας για τροφή μπορεί να κρύβει βαθύτερες νοσολογικές καταστάσεις ή ασυνείδητες διεργασίες. Χρειάζεται το άτομο να μάθει να αναγνωρίζει και να σέβεται τις ανάγκες του, αλλά και τους τρόπους να τις καλύπτει με εποικοδομητικό και λειτουργικό τρόπο.

Η σχέση μας με την τροφή αντανακλά την σχέση μας με το εαυτό μας και με τους γύρω μας.

Το άτομο μπορεί να διαχειριστεί την συναισθηματική υπερφαγία με την εφαρμογή του κατάλληλου προγράμματος σε συνεργασία με έναν ειδικό ψυχικής υγείας ώστε να διαχειρίζεται τα συναισθήματά του με πιο εποικοδομητικό τρόπο.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα και να τρέφεται πιο σωστά και ισορροπημένα, χωρίς στην πραγματικότητα να ασχοληθεί με την διατροφή αυτήν καθαυτή.

Είναι σημαντικό να αναγνωρίζουμε τα συναισθήματά μας και να τα εκφράζουμε ώστε να μην συνδέονται με την κατανάλωση τροφής.