Μάριος Χατζηκυριάκος: Θα προσπαθήσω τα μέγιστα να φέρω το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για μένα και για την χώρα μου - 17/8 αναχωρεί για το Τόκυο ο 20χρονος πρωταθλητής μας

Μετρούν αντίστροφα πια ο Μάριος Χατζηκυριάκος και η ελληνική επιτραπέζια αντισφαίριση στους αθλητές με αναπηρίες για την πολύ τιμητική, την ιδιαίτερα σημαντική στιγμή της συμμετοχής στους Παραολυμπιακούς Αγώνες 2020.
Ο νεαρός πρωταθλητής της κλάσης 6 θα είναι ο μοναδικός Έλληνας εκπρόσωπος στο άθλημα, απέκτησε αυτό το δικαίωμα με wild card για το αγώνισμα του απλού και θα επιδιώξει το καλύτερο δυνατό.

Χτες επέστρεψε από το δεύτερο στάδιο της προετοιμασίας του στη Σερβία, το οποίο κύλησε πολύ καλά και διήρκησε δύο βδομάδες. Μαζί του ήταν ο προπονητής της Εθνικής Αθλητικής Ομοσπονδίας Ατόμων Με Αναπηρίες Πολυχρόνης Πολίτσης.

Ο Χατζηκυριάκος είχε χτες την ευκαιρία να ξεκουραστεί κι από σήμερα κάνει τις τελευταίες προπονήσεις σε ελληνικό έδαφος, μαζί με τον συμπαίκτη του στη δευτεραθλήτρια Ευρώπης του 2019 στην κλάση 6, Γιώργο Μουχθή, ο οποίος θα είναι και βοηθός προπόνησης στο Τόκιο. Οι τρεις άνδρες θ’ αναχωρήσουν για την ιαπωνική πρωτεύουσα την προσεχή Τρίτη 17 του μήνα. Το Παραολυμπιακό τουρνουά αρχίζει στις 25 Αυγούστου.

Ο Χατζηκυριάκος συμπλήρωσε έναν μήνα δυνατών προπονήσεων πρώτα στην Κεφαλονιά (όπου είχε και την ευκαιρία να δουλέψει με τη συνδρομή του δις πρωταθλητή Ελλάδας του απλού ανδρών Κωνσταντίνου Κωνσταντινόπουλου) κι έπειτα στο Βελιγράδι, από αυτές που ανεβάζουν τη διάθεση και τονώνουν την αυτοπεποίθηση.

«Προπονηθήκαμε για δύο εβδομάδες σε πολύ καλές συνθήκες στην Ακαδημία του Γκόραν Κότσιτς. Επικρατούσε έντονη ζέστη στο Βελιγράδι, όπως και στη χώρα μας, αλλά και μόνο ότι η αίθουσα είχε κλιματισμό ήταν πολύ σημαντικό. Είχαμε κάθε μέρα διπλές προπονήσεις, αλλά και ασκήσεις στη φυσική κατάσταση. Προηγήθηκε και η καλή δουλειά στην Κεφαλονιά και η αλήθεια είναι ότι νιώθω πολύ καλά και μου βγαίνει και στο τραπέζι», τόνισε ο 20χρονος πρωταθλητής.

Στον ίδιο χώρο προπονούνταν και νεαροί διεθνείς της Σερβίας, μεγαλύτεροι επίλεκτοι αθλητές, όπως και βετεράνοι πρώην διεθνείς. Τον χώρο επισκέφτηκε κάποια στιγμή για προπόνηση και ο πρόεδρος της σερβικής ομοσπονδίας και πρώην πρωταθλητής Ευρώπης του διπλού μικτού Αλεξάνταρ Καρακάσεβιτς. Γνωρίζεται καλά με την ελληνική αποστολή, μάλιστα προπονήθηκε για λίγα λεπτά με τον Χατζηκυριάκο.

Κατά την παραμονή του στο Βελιγράδι ο Έλληνας πρωταθλητής πήρε μέρος σε δύο ανεπίσημα τουρνουά, που έγιναν την περασμένη και την προπερασμένη Κυριακή. Επίσης σε αίθουσες, που διατηρεί ο Κότσιτς και με τη συμμετοχή διεθνών από τις μικρές εθνικές ομάδες, καθώς και μεγαλύτερων σε ηλικία αθλητών είχε την ευκαιρία για πολλά χρήσιμα φιλικά ματς.

2 φορές πρωταθλητής Ελλάδας στο ατομικό και 4 φορές στο ομαδικό, 3η θέση στο παγκόσμιο νέων το 2014 στην Αγγλία, 2η θέση στο πανευρωπαϊκό στο ομαδικό το 2019 στη Σουηδία, νούμερο 3 στην παγκόσμια κατάταξη κάτω των 23 ετών και νούμερο 20 στην παγκόσμια κατάταξη ανδρών στην επιτραπέζια αντισφαίρηση, ήρθε η ώρα για τον Μάριο Χατζηκυριάκο να εκπροσωπήσει την Ελλάδα στη μεγαλύτερη αθλητική διοργάνωση. Οι Παραολυμπιακοί Αγώνες του Τόκυο, περιμένουν το 20χρονο Ελληνόπουλο (τα κλείνει στις 9 Αυγούστου) που θα βάλει για άλλη μια φορά τα δυνατά του για να πετύχει το καλύτερο.

Από το Βελιγράδι, όπου βρισκόταν για το δεύτερο μέρος της προετοιμασίας του, ο Μάριος Χατζηκυριάκος μίλησε στην The Voice και τον Μιχάλη Ροκκά. Δείτε τι μας είπε:

Μάριε, θα εκπροσωπήσεις την Ελλάδα στους Παραολυμπιακούς στο Τόκυο φέτος. Πώς αισθάνεσαι;
Είμαι πολύ χαρούμενος που κατάφερα να πάρω την πρόκριση. Ήταν όνειρο ζωής να καταφέρω να αγωνιστώ στους Παραολυμπιακούς Αγώνες και νιώθω πολύ περήφανος που θα εκπροσωπήσω την χώρα μου στην κορυφαία αθλητική διοργάνωση.

Είσαι στο δεύτερο στάδιο της προετοιμασίας σου. Αισθάνεσαι έτοιμος;
Βρισκόμαστε στο δεύτερο στάδιο της προετοιμασίας που λαμβάνει χώρα στο Βελιγράδι. Νιώθω αρκετά έτοιμος. Δουλεύουμε πια τις τελευταίες λεπτομέρειες και θεωρώ ότι θα βρίσκομαι στην κατάλληλη κατάσταση για να καταφέρω το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.

Πώς ξεκίνησες να ασχολείσαι με τον αθλητισμό και γιατί επέλεξες την επιτραπέζια αντισφαίριση;
Ο αθλητισμός ήρθε ξαφνικά στην ζωή μου. Όντας στα 11 μου χρόνια, δεν είχα κάνει σοβαρά έστω και λίγο ποτέ κάποιο άθλημα καθώς ξόδευα και πολλές ώρες σε φυσιοθεραπείες λόγω της αναπηρίας μου. Έτσι το 2012 έτυχε να βρεθώ σε ένα παιδικό πάρτυ στο καταφύγιο Μπάφι στην Πάρνηθα, όπου εκεί υπήρχε ένα τραπέζι του πινγκ πονγκ. Εκεί λοιπόν ένας εργαζόμενος, με είδε να παίζω και μου είπε ότι ο ξάδερφός του είναι προπονητής της επιτραπέζιας αντισφαίρισης που ασχολείται κυρίως με τους ΑμεΑ.
Ο προπονητής αυτός ήταν ο Πολυχρόνης Πολίτσης, ο οποίος είναι τώρα ο ομοσπονδιακός προπονητής και από τότε έως και σήμερα είναι και ο προσωπικός μου προπονητής. Αυτός ο άνθρωπος είναι ένας από τους βασικούς λόγους που έχω φτάσει εδώ που έχω φτάσει. Ξεκίνησα λοιπόν με μια προπόνηση την βδομάδα, μου άρεσε, φαινόταν ότι θα μπορούσα να φτάσω ψηλά, αλλά και βασικός λόγος που το συνέχισα εκείνη τη περίοδο ήταν ότι μέσω του αθλήματος η αναπηρία μου βελτιωνόταν πολύ πιο γρήγορα από ό,τι με τις φυσικοθεραπείες. Έτσι το πινγκ πονγκ ήρθε και τις αντικατέστησε, ώσπου ύστερα πια έφτασα στο κομμάτι του πρωταθλητισμού και όλο αυτό πήρε το δρόμο του.

Ποιοι ήταν οι σταθμοί της καριέρας σου; Ποιοι άνθρωποι σε στήριξαν σε όλη αυτή την προσπάθεια;

Βασικός σταθμός ήταν η πρώτη μου συμμετοχή σε διεθνείς αγώνες το 2014 στο Παγκόσμιο Νέων στην Αγγλία όπου κατέκτησα και την τρίτη θέση. Επίσης πολύ σημαντικό ήταν το πρώτο μου χρυσό μετάλλιο στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα στο ατομικό το 2018. Ο πιο σημαντικός σταθμός στη καριέρα μου είναι η κατάκτηση της 2η θέσης στο Πανευρωπαϊκό Ανδρών στο ομαδικό το 2019 στη Σουηδία. Αυτή η επιτυχία μαζί με το ότι είμαι νούμερο 3 στη παγκόσμια κατάταξη κάτω των 23 ετών και νούμερο 20 στη παγκόσμια κατάταξη στους άνδρες, ήταν οι βασικοί παράγοντες για το μεγαλύτερο σκαλί που έχω φτάσει που είναι η πρόκριση για τους Παραολυμπιακούς του Τόκυο σε ένα μήνα.
Για να τα καταφέρω όλα αυτά υπήρχαν πολλοί άνθρωποι που έκαναν θυσίες. Ο προπονητής μου ο Χρόνης Πολίτσης, η οικογένειά μου, που είναι πάντα δίπλα και με στηρίζει σε κάθε μου βήμα, ο σύλλογός μου ΠΑΣΚΑ, το μεγαλύτερο σωματείο στην Ελλάδα για άτομα με αναπηρίες, οι γυμναστές μου PERFORMANCE PROS, οι χορηγοί μου και πολλοί ακόμα που χωρίς όλους αυτούς δε θα βρισκόμουν εδώ που βρίσκομαι σήμερα.

Πόσο εύκολο ήταν για έναν αθλητή από ένα μικρό Δήμο της Αττικής να φτάσει στους Ολυμπιακούς Αγώνες;

Αυτή η επιτυχία μόνο εύκολη δεν ήταν. Είμαι όμως πολύ χαρούμενος και περήφανος που όπως λέτε σαν παιδί από το Δήμο μας, ένα μικρό Δήμο στην Αττική, κατάφερα να φτάσω εκεί που είμαι. Δυσκολίες υπήρχαν και υπάρχουν πολλές όπως για παράδειγμα η χιλιομετρική απόσταση που έπρεπε να καλύψουμε με το πατέρα μου για να μπορώ να βρίσκομαι καθημερινά στις προπονήσεις μου στην Αθήνα και ξανά πίσω και τις ώρες που έχουμε ξοδέψει στο αυτοκίνητο καθώς δεν υπήρχε κοντά σε εμάς, καλώς η κακώς, κατάλληλος χώρος για να μπορώ να κάνω τις κατάλληλες προπονήσεις για την επίτευξη ενός τόσο μεγάλου στόχου. Δε θα μιλήσω τώρα για την στήριξη από το Δήμο η και από το κράτος γενικότερα, αυτά είναι αλλά κομμάτια που δεν μου αρέσει να τα συζητάω τόσο δημόσια. Εγώ προσπαθώ να κάνω τον τόπο μου και τον τόπο που αγαπώ περήφανο με ότι έχω κάνει και θα συνεχίζω να το κάνω και τώρα. Η όποια στήριξη υπάρξει από το Δήμο και γενικότερα από το κράτος, θα μου δώσει μεγαλύτερη δύναμη και θα κάνει το έργο μου ευκολότερο.

Ποια είναι η καθημερινότητα του Μάριου; Υπάρχει χρόνος για κοινωνική ζωή; Νιώθεις ότι στερήθηκες κάποιες απολαύσεις για να φτάσεις μέχρι εδώ;

Η καθημερινότητά μου, η αλήθεια είναι, ότι είναι πολύ πιεστική στα 20 μου χρόνια παρά λίγες μέρες (τα κλείνω 9 Αυγούστου). Καλούμαι να αντεπεξέρχομαι άψογα στο κομμάτι του πρωταθλητισμού για το οποίο χρειάζεται να αφιερώνω τουλάχιστον 6 ώρες την μέρα και ενώ ταυτόχρονα σπουδάζω και στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, στο τμήμα της Ψυχολογίας. Προσπαθώ να τα χωρέσω όλα, και την κοινωνική ζωή, γιατί όλα χρειάζονται για να μπορείς να αποδίδεις στο μέγιστο σε αυτά που θες να κάνεις. Βρίσκομαι σε ένα τρέξιμο συνέχεια, αλλά κάνω πράγματα που μου αρέσουν και με γεμίζουν.
Έχω στερηθεί πολλά βέβαια, όπως με ρωτάτε. Πετσοκομμένα παιδικά χρόνια λόγω του φόρτου του προγράμματός μου, και περίοδοι, πριν από αγώνες για παράδειγμα, που δεν πρέπει να κάνω πολλά πράγματα για να βρίσκομαι στην κατάσταση που θέλω στους αγώνες. Είναι αλήθεια ότι ο πρωταθλητισμός θέλει πάρα πολλές θυσίες. Αλλά, αν δεν έκανα όλα αυτά, δεν θα είχα πετύχει όσα έχω καταφέρει.

Ποιος είναι ο στόχος σου για το Τόκυο;

Αρχικά ο σημαντικότερος στόχος έχει επιτευχθεί. Ήταν να καταφέρω να βρίσκομαι εκεί. Από εκεί και πέρα, είναι η πρώτη μου Παραολυμπιάδα και θα προσπαθήσω τα μέγιστα να φέρω το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για μένα και για την χώρα μου.

Πόσο γεμάτος είναι ο Μάριος Χατζηκυριάκος από τον αθλητισμό και ποια είναι τα σχέδιά του για την επόμενη μέρα και την υπόλοιπη ζωή του;
Εντάξει, νομίζω όντας 20 χρόνων, δεν μπορώ να με χαρακτηρίσω γεμάτο. Η αλήθεια είναι ότι είμαι πολύ ικανοποιημένος από αυτά που έχω πετύχει και στοχεύω συνέχεια όλο και πιο ψηλά. Θέλω αρχικά να πάω στο Τόκυο, να κάνω το καλύτερο που μπορώ, και από εκεί και πέρα συνεχίζουμε. Πάντα στόχος για μένα είναι ένα Παραολυμπιακό μετάλλιο είτε τώρα είτε στις επόμενες διοργανώσεις. Αυτός είναι ένα βασικός στόχος στη ζωή μου, να συνεχίσω να αγωνίζομαι και να κατακτώ κορυφές για μένα και όσους με στηρίζουν.

Ποιο μήνυμα θέλεις να στείλεις στους νέους της περιοχής μας;
Θέλω να πω στους νέους της περιοχής μας, αλλά και σε όλους τους νέους της Ελλάδας, είτε αρτιμελείς είτε ΑμεΑ, να βγουν στη ζωή, να κυνηγήσουν τα όνειρά τους, να μην αφήνουν την γνώμη κανενός να τους τραβάει πίσω, γιατί αν έχουμε πίστη στον εαυτό μας και προσήλωση στο στόχο μας, μπορούμε να καταφέρουμε τα πάντα και να ζήσουμε τα όνειρά μας.
Όπως, εγώ τώρα, έχω την ευλογία να το κάνω, παρά τα προβλήματα που είχα να αντιμετωπίσω, θα βρεθώ να εκπροσωπώ την χώρα μας, αλλά και το δήμο μας, στην κορυφαία αθλητική διοργάνωση, κάτι που με κάνει πανευτυχή και μου δίνει δύναμη να συνεχίζω.